Keyra
Old Norse Dictionary - keyra
Betydningen af oldnorske ordet "keyra"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet keyra kan betyde:keyra
- keyra
- ð, [Dan. kjöre], to whip, lash, prick on; hann keyrði þá hest sinn, Nj. 55; villt þú at ek keyra hest þinn? 91; k. hest sporum, Edda 38; k. jóa oddum, Hkv. 2. 38; ok hörðum mik höggum keyrði, Gkv. 1; látið þá keyra upp (whip up, raise) fólkit, Fms. vii. 182; hann hafði svipu í hendi ok keyrði hana, Sd. 185; hann stígr á stafinn ok keyrir sem börn eru vön at göra, Fms. iii. 176.
- keyra
- 2. to drive, ride; keyrir siðan sem harðest til sinna manna, Karl. 241; keyra plóg, to drive a plough, Rm. 10.
- keyra
- II. to drive; höggit ok leggit til þeirra ok keyrit þá í brott héðan, Nj. 247.
- keyra
- 2. to fling; þá greip bæjar-maðrinn Kjartan, ok keyrði í kaf, Fms. ii. 28; bregðr honum á lopt ok keyrir hann út á Rangá, Nj. 108; keyra e-n útbyrðis, to fling overboard, Fms. vi. 16: Grímr greip upp Þórð ok keyrir niðr svá hart, at hann lamdisk allr, Eg. 192.
- keyra
- 3. to drive, thrust, of a weapon; hann keyrði til spörðu, Ó. H. 95; hann skal taka kníf þann ok keyra í gegnum hönd þess er lagði, Gþl. 165; keyra nagla, to drive a nail, Líkn. 16; prestr keyrði hæl á bjarginu (drove a peg into the rock) ok bar á grjót, Grett. 141 A; k. sverð í höfuð e-m, Gísl. 51; fundu þeir reyði nýdauða, keyrðu í festar (forced ropes through it) ok sigldu með, Glúm. 391; eða ek keyri öxina í höfuð þér ok klýf þik í herðar niðr, Nj. 185; Jórunn tók sokkana ok keyrði um höfuð henni, J. struck her about the head, Ld. 36.
- keyra
- III. impers. it drives one, i. e. one is driven, tossed by the wind, waves; lýstr vindinum í holit verplanna, ok keyrir (þá) út at virkinu, Fms. xi. 34; veðr stóð at landi, keyrir þar at skipit (acc.), Finnb. 242; keyrir skipit vestr fyrir Skálmarnes, Ld. 142; fundu þeir eigi fyrr en þá keyrði á land upp, Nj. 267: the phrase, e-ð keyrir úr hófi, it exceeds all measure, Fb. i. 417; veðrit keyrði úr hófi, it blew a violent gale: part., hreggi keyrðr, storm-beaten, Jd. 32; þjósti keyrðr, driven by anger, Glúm. (in a verse).
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛁᚢᚱᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- Dan.
- Danish.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- acc.
- accusative.
- i. e.
- id est.
- impers.
- impersonal.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
Værker & Forfattere citeret:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Jd.
- Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)