u, f. a round, bout, continuous effort, without stopping to take breath, or pause, in a fight, races, or the like; vóru góð vígin þar til er gengnar vóru ellefu lotur, Rd. 299; síðan glíma þeir þrjár lotur, Finnb. 318; gengr Ingólfs hestr betr í öllum lotum, Glúm. 356; þessir menn görðu svá harða lotu, at hverr þeirra hefir fyrir sik mann eða meirr, Fas. ii. 533; gengusk þeir at fast, görðu langa lotu, ok féll Jökull á kné, Finnb. 328; en er eptir Steingríms-lotan, var þá veitt allhörð atsókn, en Steingrímr varðisk alldrengiliga ok féll þar, Sturl. ii. 60; þykki þér eigi hörð lota gengit hafa, mágr? 53; þóttisk Teitr hafa haft hann ærit lengi í lotu, i. 148 (ltu C).

II. lotum, adverb. by fits and starts; en lotum (from time to time) horfði hann á, Eg. 172, v. l.; litr hans var stundum rauðr, en stundum blár, en lotum var hann bleikr, Fas. ii. 285; hón reis upp ór rekkju lotum, Bs. i. 353. The word still remains in the mod. phrase, í stryklötu, in one start, without rest or breath; hlaupa í einni stryklötu.