Mæta

Old Norse Dictionary - mæta

Betydningen af oldnorske ordet "mæta"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet mæta kan betyde:mæta

mæta
(mœta), t, [mót; Ulf. môtjan; A. S. mêtan; Engl. meet; Hel. môtjan; Dan. möde; Swed. möta]:—to meet, with dat. to meet a person; mætti hann Þór miðra garða, Þkv. 9; mæta e-m á brautu, Hm. 88; mættu þeir Ögmundi, Nj. 5; eigi veit hvar manni mætir, a saying (= mod. eigi veit hvar manni kann at mæta), FS. 106; ok mætir austmanninum Erni, Ísl. ii. 149; þat mætti hann Grím inum rauða, Nj. 245; þá mætti Þorgeirr Þorvaldi, id., passim:—láta ráð ráði mæta, to pay like for like, FmS. i. 15; þá skal mæta horn horni, hófr hófi, n. G. l. i. 41; láta dal mæta hóli, FmS. vii.
mæta
2. metaph. to meet with, suffer, undergo; mæta skaða, BS. ii. 137; mæta kvölum, 623. 64; mæta görningum, passim.
mæta
II. recipr. to meet one another; þeir mættusk á förnum vegi, Nj. 60.
mæta
2. to join; þar er mætisk Sogn ok Hörðaland, where the two counties S. and H. meet, FmS. i. 95; í flæðar-máli þar sem sær mætisk ok græn torfa, n. G. l. i. 13; ok skal þat grafa út við kirkju-garð, þar sem mætisk vigð mold ok úvígð, K. Þ. K. 16; menn eigu at æja hrossum sínum í annarra manna landi of sumar þar er mætisk slátta ok sina, Grág. ii. 291.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛘᛅᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.

Værker & Forfattere citeret:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back