Skafl

Oldnordisk ordbogsopslag

Skafl

Oldnordisk ordbogsopslag

Definitioner

1 skafl

n. [from skafa], a snow-drift, a mass of snow, Fas, i. 116; standa sumir á skaflinum, Sturl. ii. 118; skafl var lagðr af hamrinum niðr á jöfnu, Þórð. 44; var kominn snjár á jörð í skafla á fjöllin, Fbr. 36; hann tók spjót sín ok rak í skaflinn, Sd. 163; snjó-skafl, passim; metaph. of waves white as drifted snow, báru-skafl, Hallfred; sjóvar-skaflar þeir sem brökuðu öllu megin at skipinu, Fas. ii. 76.

2 skafl

II. the pointed end of a sharp horse-shoe: skafla-járn, n. a sharp shoe: skafla-járna, að, to sharpen a shoe: skafla-járnaðr, adj. sharp-shod: hence the metaph. phrase, beygja skaflinn, to turn up the mouth in the shape of a horse-shoe, make a wry mouth, hence to cry (in mod. popular phrase, gera skeifu = make a horse-shoe, of children), Fb. i. 566, beygja af; skafl beygjattu skalli, þótt skúr á þik falli, Sturl. iii. (in a verse); hence,

3 skafl

2. the tusk of wild beasts; sökk tann-skaflinn djúpt, og reif með sér mikit af holdinu, Od. xix. 451.

Runeindskrift

ᛋᚴᛅᚠᛚ

Mulig runeindskrift i yngre futhark

Anvendte forkortelser

Almindelige forkortelser

adj
adjective.
adj.
adjective.
ch
chapter.
l.
Linnæus.
metaph.
metaphor, metaphorical.
mod
modern.
mod.
modern.
n.
neuter.

Værker & Forfattere

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Od.
Odysseifs-kvæði, prose, 1829.
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)

Om

Oldnordisk ordbogsprojekt sigter mod at levere en omfattende søgbar ordbog baseret på det legendariske Cleasby-Vigfusson-værk.

Den indeholder forkortelser, værker & forfattere og autentiske runeindskrifter.

Support

Hurtige links

Ophavsret © 2025 Oldnordisk Ordbog
"Fornjóts synir eru á landi komnir"