Skipta

Betydningen af oldnorske ordet "skipta"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet skipta kan betyde:skipta

skipta

t, [A. S. scyftan; Engl. shift; Dan. skifte]:—to make a division of a thing, with dat. of the thing; to part, share, divide; skipta e-u í hluti, Eluc. 8; S. hrepp í fjórðunga, Grág. i. 443; S. liði í sveitir, FmS. ix. 511, x. 268; skipta þeir nú félagi sínu, Ld. 192; S. arfi, Eg. 197; S. með sér úmögum, Grág. i. 237 sqq.; sumum mönnum skiptu þeir með sér til ánauðar, FmS. i. 77; tóku þeir at herfangi allt fólk ok skiptu milli skipanna, vii. 195; S. vatni með mönnum, Grág. ii. 290; S. landi með okkr, 254; konungr skipti landi með sonum sínum, FmS. i. 6: S. e-u við e-n, to share it with another, Eg. 333, FmS. vii. 176; S. sundr, to part asunder, divide; ef sundr er skipt lögunum, þá mun sundr skipt friðinum, Nj. 164: to share, nornir skipta geysi-újafnt, Edda 11; enda skipti Guð með okkr, Nj. 165; látum S. Guð giptu, FmS. viii. (in a verse).

skipta

2. so in the phrases, vil ek mér engu af skipta, I will take no share for myself, will take no part in, BS. i. 7, Band. 9 new Ed.; skipta sér lítið af e-u, Hom. (St.), FaS. iii. 529; S. mér engu af við þik, to leave thee alone, FmS. ii. 162; Þorgils bað hann sér ekki S. af við hana, heed her not, vii. 219; Glúmr skipti sér ekki af um búsýslu, Glúm. 335; þat er hann skipti sér af um mál manna, when he took part in men’s affairs, Ld. 98.

skipta

3. acc., skipta bækr í kapítala, Skálda 174; jörðin var í brott skipt, Stj. 26; S. föng sin, Hom. 151; S. fé sitt, 152: this usage is due to the influence of Latin, and is rare in classical writings, old or mod., cp. Grág. i. 84; S. sitt líf í betra efni, Mar.

skipta

II. to shift, change, also with dat.; skipta litum, to change colour, Rb. 354; S. göngu sinni, 100; S. nafni, FmS. xi. 416; S. skapi, Nj. 217; S. skaplyndi, FmS. vii. 113; S. um trúnaði sínum, to turn to the other side, x. 125: rarely with acc., skipta í ýmis kvikendi (cp. skiptingr), Barl. 25.

skipta

2. skipta e-u, to be of importance to a matter, to change or alter it; eigi skiptir þat arfi, it does not change the inheritance, Grág. i. 183; eiga máli at S. um e-t, to be concerned about a thing, Nj. 87, 240; þótti henni allmiklu máli S., it concerned her much, Ó. H. 31, 97; þat skiptir engu, it does not matter, FmS. vi. 14; þykki mér þat miklu S., Eg. 714; kveðsk ok engu máli þykkja S., it did not matter to him, Ísl. ii. 350; mik skiptir öngu, Nj. 33; ek ætla mik öngu S. hverr þú ert, FmS. x. 295; eigi þykki mér S. (‘tis indifferent to me) í hverjum flokki ek em, Ó. H. 204; þik mun litlu S. um mína liðsemd, thou wilt get but little good from my help, Eg. 722; ef máli skiptir, if it be of importance, Skálda 162; hitt skiptir hana enn meira, it is of more moment for her, Ld. 136; þik mun þat eigi (engu?) skipta, 72; hvat mun þik þat S., dæmðr ertú nú til dauða, FS. 96; eigi mun þat nú S., Nj. 134; til alls er jarli þótti skipta, FmS. xi. 128; þat skiptir hverr byðr, it makes all the difference, i. 181; þá skipti hversu gott væri mitt yfir-bragð, ef mikit er, Fb. i. 391; þat mun tveimr skipta, one of the two, of two extremes, Ld. 34, FmS. vii. 95; sér Pálnatóki, at mun tveimr um skipta, it must turn one way or the other, of the decisive moment, xi. 96; um þenna mann mun stórum S., Ó. H. 140; eigi skiptir þat (þá at) högum til, ‘tis not as it should be, Fb. 1. 331, FS. 79: þat skipti mörgum hundraðum, it is a matter of many hundreds, amounts to several hundreds, Eb. 328, BS. ii. 56; sitr Ólafr nú at búi sínu svá at vetrum skipti, for several years, Ld. 110; matlausir svá at mörgum dægrum skipti, FmS. ii. 97, BS. i. 339, Fb. i. 431; það skiptir tugum, etc.

skipta

3. þannig skipti til (it so turned out, it came to pass) sem úlikligra mundi þykkja, FmS. vii. 161: skipta til = skipa til, to arrange, dispose, Bjarn. 6l; skipta um, to come to a crisis, turn one way or other, Glúm. 369; skjótt mun um skipta, Ó. H. 209; láta þann verða fund okkarn, at um skipti með oss, 94.

skipta

III. to exchange; skipta e-u við e-n, to exchange with another; S. höggum við e-n, Ó. H. 214; S. orðum við e-n, Nj. 62; skipta jörðum í aðrar, to exchange them with others, Gþl. 60, Barl. 4, 75, 106; vildi Sveinn skipta hornum við nafna sinn, Orkn. 246; S. orðum við e-n, S. til, undarliga skipti ér til, ye make strange shifts with things, turn them up and down, Ó. H. 67; S. um e-t, to exchange; S. um bústaði, lánar-drottna, namn, Nj. 29, 57, FmS. xi. 426, Rb. 300; hann skipti þar um er honum þótti þurfa, Nj. 122 (um-skipti).

skipta

IV. absol. to change, come about, happen; ef þeir eigu nokkuru at S., SkS. 252 B; ef því er at skipta, if that is to happen, if it comes to that, Eg. 426; þótt því sé at S., Nj. 168, FmS. vi. 416, Ó. H. 33; þvi er at skipta þó, it will however turn out so, Fær. 32.

skipta

B. Reflex. to divide themselves, disperse; skiptusk þeir, snöru sumir norðr, FmS. v. 44; skiptask til landa, Hom. 129.

skipta

2. to turn oneself, change; náliga mátti kalla at hann skiptisk í allan annan mann, Sturl. i. 125 C; líkamir várir skiptask til meiri dýrðar, Eluc. 43; nema fleira hafi skipzk (= skipask) um hagi þína, FaS. i. 72; þar skiptisk stórum sólar-gangr, varies much, SkS. 200 B; þá skiptusk tungur (changed) á Englandi, er Vilhjalmr bastarðr vann England, Ísl. ii. 221; þá er tungur skiptusk, Rb. 340.

skipta

II. recipr., skiptask e-u við, to make an exchange; skiptask gjöfum við, to exchange presents, Eg. 250, Njarð. 362, FmS. xi. 224; skiptask orðum, málum við, Ld. 38, FmS. vii. 138; S. höggum við, Eg. 221; skiptask við um róðr, to row by turns, 362: mod., skiptask á um e-t, id.; skiptask drottins-dagar á stöfum, to change alternately, Rb. 488; skiptask til vöku, to take turns in watching, Stj. 394.

skipta

III. pasS., skiptast manna á milli, SkS. 442.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚴᛁᛒᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser