1 sljófa
að, to blunt, make blunt, Mar.; but usually in
2 sljófa
II. reflex. sljófask, sljófgask, to grow slow, dull, blunt, of a sword, Fas. i. 507; sýn (the sight) sljóvask, Stj. 86, Fms. ii. 286; minnit sljófast, Bs. ii. 110; sýn sljófask, Stj. 16, Fb. i. 471; sljófaðr, blunted, dull, Dan. slövet, Mar.; sljóvaðisk grimmleikr margra, Al. 126; sljófgaðisk skap jarlsins, was blunted, smoothed, Sturl. ii. 55.