1 SÓPA
að, [A. S. swapan; Engl. sweep; Scot. soop, the oo = wn]:—to sweep, the thing swept in dat.; ok sópaði á ofan moldu, Fms. i. 213; hann sér sópat snjánum, Glúm. 329: acc., norðan-vindr sópar burt alla illviðris-klakka, Sks. 234: griðkonan sópar saman léreptunum, Hrafn. 25; hann sópaði þeim af sér, Fms. vi. 110: s. vatni frá andliti sér, Bs. i. 355.
2 SÓPA
2. to sweep, a house, floor: sópa húsin ok tjalda, Nj. 220; var sópat allt þat er blóðugt var, Ó. H. 116.
3 SÓPA
3. in phrases; láta greipr sópa um, to make a clean sweep, carry off all, Grett. 127 A; þótti þeir sópa ekki hagliga um tún, Fms. viii. 353; sópa höndum um hirzlur bónda, 235.
4 SÓPA
II. reflex., sópaðisk hón um fast ok tók beinin ok allt þat er henni þótti ætt, ok sló í munn sér, Ó. H. 153; Þórólfr sópask mjök um föng, Eg. 42; sópask um til vista. Fms. viii. 435; sópast um um útstrandir landsins, áðr vér fengim jafnmikit fé, vi. 150; sópask at um menn, Fbr. 167; brott var sópat öllum vistum, Fs. 145.