1 UGGA
pres. uggi; pret. uggði; subj. yggði; imperat. uggi; part. uggat:—to fear, suspect, apprehend; ugga e-n, uggi eigi þú (fear thou not) Isungs-bana, Hkv. 1. 20; eigi uggi ek bræðr þína, Fas. i. 289; kann vera at þeir uggi oss, Rd. 226; ef maðr uggir. eigi andvitni mót, Gþl. 475; ugga sér e-t, to apprehend; ef hann yggði sér áljót eðr fjörrán, Grág. i. 493; þeir uggðu alls ekki at sér, to apprehend no danger, be off one’s guard, Nj. 252, Fms. i. 117, Ld. 262; er þat ugganda (gerund.), it is to be feared, Fms. ii. 286, xi. 98; þeim er ugganda (hugganda Cod.), at, = ‘metuendum est, ne,’ Hom. 13: with infin., ugga, at viðinn mundi skorta, Fms. vii. 97.
2 UGGA
2. impers., mik uggir, at …, it fears me, I fear that …, Ísl. ii. 146; hitt mik uggir hann komi eigi aptr heill, Skíða R.