Úti

Betydningen af oldnorske ordet "úti"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet úti kan betyde:úti

úti

adv. [Goth. ûta; Dan. ude], out, out-of-doors, of place, not of motion; úti eða inni, out-of-doors or in-doors, Eg. 407; hann gékk úti, 754; úti hjá Rangæingabúð, Nj. 3; Gunnarr var úti at Hlíðarenda, 83: úti fyrir dyrum, Orkn. 218; svá sjúkr at hann má eigi úti vera, Grág. i. 9; Ásley frændi hans var þar úti fyrir, there out-of-doors, Fms. xi. 368; liggja úti, to lie in the open air, houseless, esp. of deserts; þeir liggja úti tíu dægr, Gísl. 57; byrgja úti, to shut out, Fms. ix. 281.

úti

2. verða úti, to be lost, perish, in a snow-storm or in a desert; þeir urðu úti á Bláskóga-heiði, Sturl. i. 97.

úti

3. out at sea; vera úti á herskipum, Eg. 16: þeir vóru úti þrjár vikur, they were out on a three weeks’ voyage, Nj. 4; láta í haf ok eru úti aukit hundrat dægra, Gísl. 8; drekka Jól úti, to drink the Yule out at sea, Hornklofi; hafa her úti, to have a fleet out; Vindr höfðu úti her mikinn, Fms. vii. 188; sat hann um sumrum í Þrándheimi ok hafði her úti, i. 63; hann hefir úti ótal skipa, Fas. ii. (in a verse).

úti

4. at an end = Dan. ude, cp. Engl. out and out; nú er úti sá tími, Fms. vi. 304; en sem veizlan var úti, Vígl. 33; er úti vóru Jólin, Band. 37; er úti var bardaginn, Grett. 138; nú er úti (done) at segja um Vitalin, Karl. 204; ok er hón hafði úti söguna, Grett. 48 new Ed.; sem hann hefði úti (finished) sekt sína, 173.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛏᛁ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser