1 VESL
n. [from verja = Goth. wasjan; cp. Lat. vestis], a kind of cloak; vesl blátt yfir sér, Fms. vii. 20 (vetzl Cod. A); vesl gott eðr slagning, Fms. i. 78; hann hafði vesl yfir sér tvískipt, svart ok hvítt, Rd. 309 (Glúm. 361); vesl hafði einn yfir sér ok slæður, Fs. 51.