Yss

Old Norse Dictionary - yss

Betydningen af oldnorske ordet "yss"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

yss
m. the noise of a swarm, bustle of a crowd (whence the mod. ös, f. = a crowd); þá görðisk yss mikill á þinginu, Eg. 350; síðan skulu þér fylkja hváru-tveggja liðinn … ok görit sem mestan ysinn. Fms. viii. 434; þá varð yss mikill í skálanum, Háv. 31; hér var yss á fólki, Skíða R. 130, Fas. iii. 532; hann sá ys fólksins, Matt. ix. 23.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛋᛋ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

f.
feminine.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
R.
Rimur.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back