1 jarðar-megin
n. a certain portion of land; þá skulu þeir svá halda garði upp sem þeir hafa j. til, N. G. L. i. 40; halda kirkju-góðs eptir jarðarmagni, H. E. i. 459; sá leiðangr er görisk af jarðarmagni, Gþl. 91.
                        2 jarðar-megin
n. ‘earth-main,’ power, in a mythol. sense, Hm. 138, Hdl. 37, Gkv. 2. 21.