Dvína
Diccionario de Nórdico Antiguo - dvína
Significado de la palabra en nórdico antiguo "dvína"
Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:
- dvína
- or dvina (in old writers even dvena), að, [North. E. dwyne], to dwindle, pine away; þá dvenar tómr maðr, Hom. 26; dvinar allr þroti (of a tumor), Sks. 235; lét hann eigi dvina kveðandina, Fms. v. 174; þaðan í frá sögðu menn at dvinaði liðveizla Sæmundar við Þorgrím, Sturl. i. 171; görir nú eigi at dvina við, it will not do to saunter, Karl. 380; dvina munda ek láta ferðina, I would let the travelling cease, Fs. 172; heit dvinuðu Heina, their bragging dwindled away, Lex. Poët. In early times this word was probably sounded with an i (short), which may be inferred from the form dvena; and the word was rather common, and occurs rarely. In later times it was ennobled by the frequent use made of it in Pass., and with altered inflexion, viz. an í throughout, the pres. indic. either strong, dvin, or weak, dvínar; thus, hér þegar mannlig hjálpin dvín, Pass. 44. 12; görvöll þá heimsins gleðin dvín, 41. 8; þá æfin lífsins dvín, 36. 10; but holds megn og kraptr dvínar, 44. 1; dvínar og dregst í hlé, 47. 4: infin., sjón og heyrn tekr að dvína, 41. 10.
Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛏᚢᛁᚾᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero
Abreviaciones utilizadas:
- indic.
- indicative.
- infin.
- infinitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- North. E.
- Northern English.
- pres.
- present.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- viz.
- namely.
Obras & Autores citados:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)