Hljóða
Diccionario de Nórdico Antiguo - hljóða
Significado de la palabra en nórdico antiguo "hljóða"
Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:
La palabra en nórdico antiguo hljóða puede significar:hljóða
- hljóða
- að, [Germ. lauten; Dan. lyde], to sound; hversu hverr stafr hljóðar, Skálda 159, Mar., Bs. ii. passim; rödd hljóðar í hans eyra, Mar.: to run, of speech and writing, eptir því sem letrið hljóðar, Stj. 29; réttarbót er svá hljóðar, a writ which runs thus, Bs. i; whence the phrase, svo hljóðandi, to this effect, as follows.
- hljóða
- 2. to scream with pain, of horror; þeir hljóðuðu og fórnuðu til mín höndunum, Od. x. 255; þeir hljóðuðu afskapliga, xxii. 308: also of a child, see hljóð above; farðu að hugga barnið, það er að hljóða.
Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᚼᛚᛁᚢᚦᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero
Abreviaciones utilizadas:
- Dan.
- Danish.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Obras & Autores citados:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Od.
- Odysseifs-kvæði, prose, 1829.