Hníta

Significado de la palabra en nórdico antiguo "hníta"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

hníta

pres. hnít, pret. hneit, pl. hnitu, a defect. verb: [akin to hnita; A. S. hnîtan = tundere; Dan. nitte]:—to strike, wound to the death; lér (the scythe) hneit við Hrungnis fóta-stalli (his shield), Kormak; but chiefly used in emphatic phrases, of a heart-wound, hneit þar! við hneit þarna! Gísl. 22, 106; en er hón þreifaði um síðuna þá mælti hón, þar hneit viðna! FmS. iii. 73; hón kvað hvergi stórum við hníta, Korm. 6; hvergi þykki mér við hníta, Ísl. ii. 343; the last three passages refer to a superstition that the touch of a wise woman made one’s body ‘wound-proof;’ in Rd. ch. 5 (at end) the words ‘ok þótti henni þar við hníta,’ or the like, have been dropped by the transcriber: in poetry the allit. phrase, hjörr hneit við hjarta, the steel touched the heart, Korm. ch. 17 (in a verse); or, egg hneit við fjör seggja, FmS. vii. 71; hneit mér við hjarta hjörr Angantýs, FaS. i. 427; hvast hneit (beit MS.) hjarta ið næsta hættligt járn, Fbr. (fine); þar hneit við, sem …, it cut him to the quick, that …, Thom. 397; hnitu reyr saman, the weapons clashed together, Ísl. ii. 353 (in a verse), FmS. ii. 318 (in a verse).

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᚼᚾᛁᛏᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero