Sýsa

Significado de la palabra en nórdico antiguo "sýsa"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

sýsa

t, a defect. verb, of which only the pret. and the past part. remain; [this is the root word from which sýsla (q.v,) is a derivative, cp. also sús and sús-breki]:—to be busy with a thing, give effect to it; either with dat. (S. e-u), or S. at e-u; or used absolutely, to be busy; hón sýsti um þörf gesta. Am. 6; sýsti hann svá mikit at á lítilli stundu, Barl. 177; at vér fáim ekki at sýst, FmS. v. 155; ér sýstuð suðr, ye went busily, hastened, southwards, vi. (in a verse); ef Magnúss konungr yrði víss hvat sýst væri, 13; þá er því var sýst, Hom. 117; þá er hann hefir sýst eyrendum sínum, when he had done his errand, FmS. ix. 345, v. l.; því er sýst, that is done, Geisli 12; þeim er þar sýst saman, there they are busied together, Hornklofi (Fagrsk. rather to be taken as a part. than as a fem. subst., see, however, Lex. Poët. S. v. sýst); fara brottu með svá sýstu eyrendi, Stj.; hvat hann hefir at sýst á þeirri stundu, Rd. 304; hvat þeir höfðu at sýst meðan, FmS. xi. 41; þeir sýstu þat eitt, at þeir sættusk á víg Snorra, Sturl. 186 C; höggva ísinn, ok var þat sýst á tveim dögum, FmS. ix. 400; Eysteinn konungr hafði mart sýst í landinu þat er nytsemd var á, vii. 100; bauð ok sagði, ok var þegar sýst allt á einu auga-bragði, Barl. 22; ef hann mætti nökkum þann mann fá sýst honum (if he could get him a man) er þessa mætti honum bætr ráða, 16; ef hón hefir eigi þann riddara nú sýstan, MS. 4. 30; var svá til sýst, at …, FmS. vi. 38; ef þetta sýstisk fremr en aðrir höfðu sýst, x. 7, v. l.; þá hefir þú vel sýst, well done, ix. 366; þeir gátu alls engi at sýst, could procure none, Str. 12; var svá til sýst (it was so arranged that …) at Sighvatr skáld hlaut …, FmS. vi. 38; ef hón gæti nokkut at sýst, Str. 13; leituðu margir við at bera hana, er alls ekki gátu at sýst, 54; sem víst er at vér fáim ekki at sýst, FmS. vi. 155, Hkr. iii. 162.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛋᚢᛋᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero