Grunnr
Dictionnaire vieux norrois - grunnr
Signification du mot vieux norrois "grunnr"
Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :
- grunnr
- m. [the Goth. form would be grundus; Ulf. afgrundiþa = ἄβυσσος; akin to grunn, n.]:—the bottom of sea or water; draga e-n til grunns, to drag one to the bottom, Al. 174; fór öngullinn til grunns, Edda 36; langskipin sukku í grunn niðr, Anal. 203: plur., síðan fór hann niðr til grunna, then he sank down to the bottom, Bs. i. 355; en jafnskjótt er hann kom til grunna, id.; niðr á grunnum í sjálfu sjávar-djúpinu, Stj. 288; hann kafaði niðr til grunna, Eg. 142; sökkva til grunna (metaph.), to come to naught, Symb. 19; segja menn at hann lysti af honum höfuðit við grunninum, Edda (Arna-Magn.) i. 170, is a false reading instead of við hrönnunum (Ub.), cp. hlusta grunn við hrönnum, Hd. (Edda 54), of which poem the prose is a paraphrase.
Inscription runique possible en futhark jeune :ᚴᚱᚢᚾᚾᚱ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger
Entrées similaires :
Abréviations utilisées :
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Goth.
- Gothic.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- plur.
- plural.
- Ulf.
- Ulfilas.
Œuvres & Auteurs cités :
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Anal.
- Analecta. (D. II.)
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Hd.
- Hús-drápa. (A. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Symb.
- Symbolae. (H. IV.)
- Ub.
- Uppsala-bók. (C. I.)