Grunnr

Dizionario Old Norse - grunnr

Significato della parola Old Norse "grunnr"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

grunnr
m. [the Goth. form would be grundus; Ulf. afgrundiþa = ἄβυσσος; akin to grunn, n.]:—the bottom of sea or water; draga e-n til grunns, to drag one to the bottom, Al. 174; fór öngullinn til grunns, Edda 36; langskipin sukku í grunn niðr, Anal. 203: plur., síðan fór hann niðr til grunna, then he sank down to the bottom, Bs. i. 355; en jafnskjótt er hann kom til grunna, id.; niðr á grunnum í sjálfu sjávar-djúpinu, Stj. 288; hann kafaði niðr til grunna, Eg. 142; sökkva til grunna (metaph.), to come to naught, Symb. 19; segja menn at hann lysti af honum höfuðit við grunninum, Edda (Arna-Magn.) i. 170, is a false reading instead of við hrönnunum (Ub.), cp. hlusta grunn við hrönnum, Hd. (Edda 54), of which poem the prose is a paraphrase.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᚴᚱᚢᚾᚾᚱ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Voci simili:

Abbreviazioni usate:

cp.
compare.
f.
feminine.
Goth.
Gothic.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
plur.
plural.
Ulf.
Ulfilas.

Opere & Autori citati:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Anal.
Analecta. (D. II.)
Arna-Magn.
Arna-Magnacanus.
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Hd.
Hús-drápa. (A. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Symb.
Symbolae. (H. IV.)
Ub.
Uppsala-bók. (C. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back