Stafr

Dictionnaire vieux norrois - stafr

Signification du mot vieux norrois "stafr"

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

Le mot vieux norrois stafr peut signifier :stafr

stafr
m., gen. stafs, old pl. stafar, Hom. 97. Plac. 48, Korm. 178, 246 (in a verse); stafana (acc.). Fms. x. 16, v. l., [Ulf. stabs = στοιχειον, cp. staua = κρίσις; a word common to all Teut. languages]:—a staff, post, esp. in a building, as is still seen in Norway; bundinn við staf einn, Eg. 232; þrír aurar við staf hvern, ok svá fyrir staflægju hverja, n. G. l. i. 101; ása, stafi, þvertré, syllur, Dipl. iii. 8; hit nyrðra megin við innstafana sat konungr, the inner posts in a hall, Fms. x. 16, v. l.; Egill tók höndum í axlir honum ok kneikti hann upp at stöfum, Eg. 552; hann hafði lagt af sér kápuna uk vápnin ok sat upp til stafa, Ld. 282; kastalarnir vóru svá görvir, at stafir fjórir stóðu upp ok syllr upp í milli ok þar arinn á, en hurðir milli stafanna, … hann bar kaðalinn um einn kastala-stafinn … tók þá kastalinn at ríða mjök, Fms. v.ii. 429; cp. Ivar Aasen, s. v. stav-hus, stav-kyrkja, stave-naust; horn-stafir, dyri-s. (q. v.)
stafr
2. a stave of a vat or cask; færa ker út af stöfum, Grág. ii. 339; tunnu-stafr, detta í stafi, to fall into staves, i. e. to pieces, also metaph. of amazement.
stafr
3. a staff, stick, to walk with; ganga við staf, Nj. 219; hringr var í stafnum, … hann hélt tveim höndum um stafinn en beit í hringinn, Landn. 251; staf þann er þú heldr á, Stj. 197; staf ok skreppu, H. E. i. 243: of a beggar’s staff, see Skíða R.: of a crozier, Bs. i. 489: of a staff used in a horse-fight, Nj. 91, Bs. i. 633, 634; stafs-broddr, Landn. 251; stafs-endi, Sturl. ii. 180; stafs högg, Rd. 304, FæR. 239; brodd-s., klafa-s., göngu-s.: of a magical wand, hafa í húsi sínu staf eðr stalla, n. G. l. i. 383; kerti s., Dipl. v. 18, Pm. 17.
stafr
II. written letters, staves, originally derived from the magic twigs and rods used for enquiring into fate, see the remarks s. v. rún: of magic staves, Hm. 143 (stinna stafi, stóra stafi); þurs ríst ek þér ok þrjá stafi, ergi, æði, óþola, Skm. 36.
stafr
2. lore, wisdom; forna stafi, Vþm. 1, 55; sanna stafi, Sdm. 14; laun-stafir, hidden staves, Eg.; staðlausu stafi, Hm.
stafr
3. letters (Germ. buch-stabe), Skálda 174, MaR., passim; bók-stafr, hljóð-s., raddar-s., a vowel; mál-s., a consonant; upphafs-s., an initial letter; höfuð-s., Látínu-s., q. v.
stafr
COMPDS: stafanöfn, stafasetning, stafsetning, stafasetningarregla, stafaskipti, stafasnúning.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᛋᛏᛅᚠᚱ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger

Abréviations utilisées :

acc.
accusative.
cp.
compare.
esp.
especially.
f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
s. v.
sub voce.
Teut.
Teutonic.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
i. e.
id est.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
R.
Rimur.
Germ.
German.

Œuvres & Auteurs cités :

Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Voir toutes les œuvres citées dans le dictionnaire

Back