Vænta

Dictionnaire vieux norrois - vænta

Signification du mot vieux norrois "vænta"

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

Le mot vieux norrois vænta peut signifier :vænta

vænta
t, and vætta, the latter form being in old writers the most frequent, and in poets, e. g. in rhymes, vætti and hætta, sætt, hitta, and the like; [Dan. vænte]:—to expect, hope for, with gen.; báðu hann engrar vináttu vænta, Hkr. ii. 217; væntum vér oss góðra viðtakna, Fms. xi. 282; af þér vættu vér miskunnar, 623. 34; ok vættir þú þaðan fulltings, Blas. 48; ok vættir þangat Pálnatóka, Fms. xi. 20: vætta, opp. to kvíða, vætta fagnaðar en kvíða við harmi, Skálda; vænta at …, vænti ek, at þér muni vel fara, Nj. 154; vænti ek enn at koma muni betri dagar, Bs. i; dul vættir ok vil, at …, Skálda; þeir vættu at hann mundi lifna, 623. 36; hón vætti (suspected) at Grímr mundi eptir þeim leita, Landn. 214, v. l.; vætti ek (I fear) at þú fáir ekki ríkit, Hkr. i. 195.
vænta
2. impers., væntir mik enn at honum fari vel, Nj. 64; vættir mik, 54; vættir mik at þar komi Halldórr fóstbróðir þinn, … vættir mik, at menn sé forkunnar margir, Ísl. ii. 322; fár maðr vættir mik at frá því kunni at segja, Edda i. 140.
vænta
3. to believe; ekki vænti ek (I think not) at þit séð jafnir menn, Fms. vii. 168.
vænta
4. to hope; væntum í hans miskunn, Magn. 502; hverr vænti um aldr í þinni miskunn ok hneykðisk siðan, Th. 25.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᚢᛅᚾᛏᛅ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger

Abréviations utilisées :

Dan.
Danish.
e. g.
exempli gratia.
gen.
genitive.
l.
line.
n.
neuter.
opp.
opposed.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
impers.
impersonal.
pers.
person.

Œuvres & Auteurs cités :

Blas.
Blasius Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
➞ Voir toutes les œuvres citées dans le dictionnaire

Back