Vænta
Dictionnaire vieux norrois - vænta
Signification du mot vieux norrois "vænta"
Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :
Le mot vieux norrois vænta peut signifier :vænta
- vænta
- t, and vætta, the latter form being in old writers the most frequent, and in poets, e. g. in rhymes, vætti and hætta, sætt, hitta, and the like; [Dan. vænte]:—to expect, hope for, with gen.; báðu hann engrar vináttu vænta, Hkr. ii. 217; væntum vér oss góðra viðtakna, Fms. xi. 282; af þér vættu vér miskunnar, 623. 34; ok vættir þú þaðan fulltings, Blas. 48; ok vættir þangat Pálnatóka, Fms. xi. 20: vætta, opp. to kvíða, vætta fagnaðar en kvíða við harmi, Skálda; vænta at …, vænti ek, at þér muni vel fara, Nj. 154; vænti ek enn at koma muni betri dagar, Bs. i; dul vættir ok vil, at …, Skálda; þeir vættu at hann mundi lifna, 623. 36; hón vætti (suspected) at Grímr mundi eptir þeim leita, Landn. 214, v. l.; vætti ek (I fear) at þú fáir ekki ríkit, Hkr. i. 195.
- vænta
- 2. impers., væntir mik enn at honum fari vel, Nj. 64; vættir mik, 54; vættir mik at þar komi Halldórr fóstbróðir þinn, … vættir mik, at menn sé forkunnar margir, Ísl. ii. 322; fár maðr vættir mik at frá því kunni at segja, Edda i. 140.
- vænta
- 3. to believe; ekki vænti ek (I think not) at þit séð jafnir menn, Fms. vii. 168.
- vænta
- 4. to hope; væntum í hans miskunn, Magn. 502; hverr vænti um aldr í þinni miskunn ok hneykðisk siðan, Th. 25.
Inscription runique possible en futhark jeune :ᚢᛅᚾᛏᛅ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger
Abréviations utilisées :
- Dan.
- Danish.
- e. g.
- exempli gratia.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
Œuvres & Auteurs cités :
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)