Vök

Dictionnaire vieux norrois - vök

Signification du mot vieux norrois "vök" (ou vǫk)

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

vök (vǫk)
f., gen. vakar, n. pl. vakar and vakir, with art. vökna = vökina, Bs. i. 346; [Dan. vaage]:—a hole, opening in ice; hann hratt hestinum í vök eina, Fms. i. 211; þeir riðu vakar nökkurar, x. 388; í vök þiðri, vii. 2; höggva vakir á ísinum, 272; stórar vakir. Sks. 178; ef menn finna hval í vökum, Grág. ii. 386; vakum, Sks. 175 B; ok fægja vökina eptir sér, Fms. viii. 416; í vökinni, vi. 337, Bs. i. 346; rekjald mikit í vök, Fs. 145; draga þeir skipit milli vakanna, 180; passim in mod. usage.

Orthographe: Le livre de Cleasby & Vigfusson utilisait la lettre ö pour représenter la voyelle originale vieux norrois ǫ. Par conséquent, vök peut être plus précisément écrit comme vǫk.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᚢᚢᚴ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger

Abréviations utilisées :

Dan.
Danish.
f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.

Œuvres & Auteurs cités :

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Voir toutes les œuvres citées dans le dictionnaire

Back