Vök
Dictionnaire vieux norrois - vök
Signification du mot vieux norrois "vök" (ou vǫk)
Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :
- vök (vǫk)
- f., gen. vakar, n. pl. vakar and vakir, with art. vökna = vökina, Bs. i. 346; [Dan. vaage]:—a hole, opening in ice; hann hratt hestinum í vök eina, Fms. i. 211; þeir riðu vakar nökkurar, x. 388; í vök þiðri, vii. 2; höggva vakir á ísinum, 272; stórar vakir. Sks. 178; ef menn finna hval í vökum, Grág. ii. 386; vakum, Sks. 175 B; ok fægja vökina eptir sér, Fms. viii. 416; í vökinni, vi. 337, Bs. i. 346; rekjald mikit í vök, Fs. 145; draga þeir skipit milli vakanna, 180; passim in mod. usage.
Orthographe: Le livre de Cleasby & Vigfusson utilisait la lettre ö pour représenter la voyelle originale vieux norrois ǫ. Par conséquent, vök peut être plus précisément écrit comme vǫk.
Inscription runique possible en futhark jeune :ᚢᚢᚴ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger
Abréviations utilisées :
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Œuvres & Auteurs cités :
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)