1 hæveska
u, f., höveski, Sks. 273, 274, 276 B; also spelt hoverska; [a for. word from mid. H. G. hovesch; Germ. höflich, etc.]:—courtesy, good manners, esp. in regard to behaviour at table and the like; íþróttir ok h., Fms. i. 78; siðir ok h., vi. 71; þat er h. at hann kunni hversu hann skal haga klæðum sínum, Sks. 433; þat er h. at vera blíðr ok léttlátr, 264, 432; h. eða góðir siðir, 266: in mod. usage, of priggish ceremonies: fashion, höttr uppá hövesku Franseisa, Karl. 178. hæversku-lauss, adj. rude, Sks. 246.