1 HLUTA
að, [A. S. hluton; Engl. lot; Germ. loosen], to draw lots for a thing, obtain by lot, the thing in acc. or infin.; þar var hlutaðr tvímenningr, Eg. 22; þar skyldi sæti (acc. pl.) hluta, the seats were allotted, 247; þeir eigu at h. með sér hverr reifa skal mál hans, Grág. i. 63; þær sakir skal eigi hluta er um veföng er sótt, 74; þá eigu þeir at h. með sér, hvárr þeirra annask skal (the ómagi), 266; svá lízt mér at annarr hvárr okkarr sæki málit, ok munu vit þá verða at hluta með okkr, Nj. 86; þá vóru hlutaðar framsögur, ok hlaut hann fyrst fram at segja sína sök, 232; vóru menn hlutaðir til skip-stjórnar, Fb. ii. 317; urðu þeir á þat sáttir um síðir, at hlutað var hverr þetta eyrindi skyldi fram segja, Fms. vi. 38; skyldi … hluta með Grikkjum ok Væringjum, hvárir fyrri skyldi ríða eðr róa, etc., 136; þat mál samdisk á þá leið, at konungar skyldi hluta um, hvárr ráða skyldi þaðan í frá, vii. 170: mæltu þá konungar sín í milli, at þeir skyldi hluta um eign þá ok kasta teningum, Ó. H. 90; slítum vér eigi þenna kyrtil heldr hlutum vér hann, Greg. 1.
2 HLUTA
II. reflex.:
3 HLUTA
1. to be allotted, to fall out, turn out; ok hlutaðisk svá til, it so turned out, Bs. i. 433.
4 HLUTA
2. with prep.; hlutask til e-s, to meddle with a thing; eigi hlutumk ek til málsverða, Eb. 36; en þú veizt, frændi, at ek hefi til fás hlutask síðan ek kom til Íslands, Hrafn. 17; en þat varð fram at koma er Þorgerðr vildi til hvers er hón hlutaðisk, Ld. 94; ekki hefi ek hlutask til málaferla yðvarra, en nú vil ek vita …, Nj. 101, Þórð. 67; þat er bæði, at ek hefi lítt til ráða hlutask, ok vill þú at ek ráða litlu, Glúm. 324; hlutask til með e-m, to assist one in a case, Lv. 40; at eigi haldi þér sæmdum nema til hlutisk yðr tignari menn, 76, Fas. iii. 46.
5 HLUTA
β. skiptum vér eigi þenna kyrtil, hlutumst heldr um hvers hann skal verða, John xix. 24.