1 MYND
f. [prob. derived from mund], shape, form; hverja mynd sem hann hefir tekit á sik, Fms. xi. 433; myndir eða ásjónur, Stj. 91; orðanna myndir, 67; nokkur elds mynd, a kind of fire, 41; í mynd krossins, Fms. i. 136; í boga mynd, Fas. i. 271; fjarri allri mannligri mynd, the human shape, Grett. 113; enga sjám vér hafa þina mynd, Fas. i. 244; þá görði hann alla mynd (all the frame) þess altaris, Stj. 638; á þá mynd, er …, in the same manner, as …, Fms. ii. 122; at nökkurri mynd, in some manner, Bjarn. 55; mjök á mynd ok með þeim Sigurði, much in the same way, Fær. 241.
2 MYND
2. a figure, image; í hús þat er í myndum var gört, Clem. 50: a metaphor, með mörgum öðrum myndum ok merkingum, Stj. 420; mynd ok dæmi trúar, Fb. ii. 701: freq. in mod. usage, of pictures, ljós-mynd, a photograph, and the like; ó-mynd, a shapeless thing; fyrir-mynd, a prototype; í-mynd, the very image.
3 MYND
COMPDS: myndasmiðr, myndasmíði, myndarligr.