1 skjótr
m. [Swed. skjuts = a post-horse; Ivar Aasen skjot]:—a vehicle, esp. a horse; hann segir honum at búinn var skjótrinn, Fms. iv. 35: in Sweden and Norway the word specially means the conveyance (skyds) of a public person or message as by law required, en sá sem fellir þenna skjót, K. Á. 22; ok sérliga um skjót sem ér erut mínum herra biskupinum skyldugir at lögum, N. G. L. ii. 336; farar-s., reið-s., q. v.