1 stundan
f. a paying respect, regard; þeir menn er hann áðr hefir haft stundan af, Ld. 146: heed-taking, painstaking, hefi ek verið með yðr í góðum fagnaði, en þú hefir ekki haft fyrir þína s., Bær. 5: pursuit, industry, af lífi þínu ok s. munu mikil stór-tíðindi hljótask, Orkn. 140; á-stundan, industry, painstaking.