Æsta
Dizionario Old Norse - æsta
Significato della parola Old Norse "æsta"
Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:
- æsta
- t, [ást], to ask or ask for, demand, request; æ. e-n e-s, æsta e-n taks, Gþl. 122, N. G. l. i. 47, passim; æsta rannsaks, Gþl. 540 (see tak); æsta e-n vistar, to ask for harbour, Sighvat; æstanda þykkir e-m þess er vant er, a saying, one who asks for what he wants, Sól. (cp. kveðr hverr sinnar þurftar); æstu sér griða, to ask for a truce, safe-conduct, Js. 39; svá sem Norðlendingar æstu hann til, as they asked him to do, at their request, Íb. 16; þeir æstu Goð gjafar við sik, Clem. 149; sem þeir höfðu æst, Íb. 11; svá sem pávinn æsti, Hom. (St.)
Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛅᛋᛏᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero
Abbreviazioni usate:
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Opere & Autori citati:
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sól.
- Sólarljóð. (A. III.)