Mið

Significato della parola Old Norse "mið"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

La parola Old Norse mið può significare:mið

mið

n., dat. pl. miðjum, 645. 100 (the older form), but commonly miða miðum (= miðr, q. v.), the middle; í mið, or í miðið, in the middle; sá er í miðið reið, Vápn. 25, Fms. iii. 182; gengr steikari fyrst fyrir konung, þá riddari í mið en konungs-son siðast, Pr. 429; Snorri var í mið, Bs. ii. 72: the phrase, spakir menn henda á mörgu mið, the wise man hits the middle of many things, i. e. makes many good hits, Fs. 140, Sturl. iii. 217 (a saying):—a mark, hit, sem ek munda hafa mið á mér ef hans íllvili hefði fengit framkvæmd, Fms. i. 223.

mið

2. metaph., kváðu þeir lítil mið at Páli ok kenningum hans, they said that Paul and his teaching were little to be relied on, Post. 656 C. 24.

mið

II. as a naut. or fishing term, a fishing bank, Scot. meith; banks out at sea marked by prominences or landmarks on shore, described in Bs. ii. 179 (þess-háttar sjóreita kalla þeir mið); bregða til miða, to seek for a fishing bank, Gísl. 49; ek mun visa þér á mið þat at aldri mun fiskr bresta ef til er sótt …, en er hann kom á miðit var undir fiskr nógr, Bárð. 15 new Ed.; ef menn hafa hér glögg mið á, Fas. i. 27; geisa þeir nú róðrinn af miðunum, Valla l. 226; en þá er þeir fundu brátt at miðjum skipti, ok þeir nálguðusk land, þá köstuðu þeir akkerum sínum, Post. 645. 100; hón setti ok Kvíar-mið á Ísafjarðar-djúpi, Landn. 147; hann réri út á mið ok sat til fiski, Fas. ii. 110; mun þik kala ef ek sit lengi ok útarla á miðum sem ek em vanr, Edda ii. 286; djúp-mið, grann-mið, deep or shallow banks.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛘᛁᚦ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero