Tíðr
Dizionario Old Norse - tíðr
Significato della parola Old Norse "tíðr"
Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:
La parola Old Norse tíðr può significare:tíðr
- tíðr
- tíð, títt, adj. [cp. Dan. tidt = often], frequent, usual, customary; svá, sem títt var at búa um lík göfgra manna, Eg. 94; knattleikar vóru þá tíðir, 187; þau vápn vóru þá tíð, 189; annat var tíðara með Ólafi konungi, Ld. 196; svá sem konungum eða jörlum er títt í öðrum löndum, Orkn. 80; langa kanpa serm þá var títt, Fb. ii. 376.
- tíðr
- 2. often spoken of, noted, famous; varð Martinus tíðr af því, es hann görði þat es …, Mart. 119; á þeim tíðum var Ambrosius biskup í Meilansborg, harla tíðr ok ágætr, Ver. 50; hvárrtveggi var tíðr alþýðu (popular), 655 vi. A. 14; ok var orðinn enn tíðasti, most famous, Fms. x. 417.
- tíðr
- 3. skilled in, versed in; tíð erum bók ok smíðir, Fms. vi. (in a verse).
- tíðr
- II. metaph. dear, beloved; í Gymisgörðum ek sá ganga mér tíða mey … mær er mér tiðari en, dearer than, Skm. 6, 7; þá sá Ölvir hnúfa Sólveigu, ok görði sér um títt, and courted her, Eg. 5; er honum títt um ferð sína, he has no time to lose, is eager to return, 54.
- tíðr
- 2. eager; þeim var títt heim at fara, Ó. H. 165; kann ek skaplyndi alþýðunnar, at til þess væri öllum títt at komask undan þrælkan útlendra höfðingja, 32; hann býsk heiman, ok er títt at reyna þessa vitru hennar ok tilskipan, Fms. xi. 4; ok er honum títt til at þessi ráða-hagr tækisk, 106; nú er honum títt til síns matar, Þiðr. 168; hann vissi hve títt vera mátti hans kvámu, how eagerly his coming was looked for, Bs. i. 392; til einskis var honum svá títt, hvárki til svefns né matar, at eigi …, 643; Þórólfr görði sér títt við Björn, Th. courted B.’s friendship, Eg.
- tíðr
- III. neut., ok sá þá hvat títt var, what had happened, Eg. 216; höfðu njósn af hvat títt var um hans mál, Ó. H. 120.
- tíðr
- 2. adverbially = sem tíðast, at once, with all speed; þeir réru í brott sem tíðast, Fms. iv. 169; kuflmaðr réri yfir ána sem tíðast, v. 182; æ sem tíðast, Karl. 240; geng ek aldri tíðara (Dan. tiere = after) never more, þess eyrendis, Clar.; en er þeir ræddu þetta tíðast, Fms. vii. 214; gangi menn eptir þeim sem tíðast, Eg. 206; át hvárrtveggi sem tíðast, Edda 31; fara þeir þegar í Hereyjar sem tíðast, Fms. xi. 124; fóru þeir í brott sem tiðast, Hkr. i. 244; brá hann saxinu bæði hart ok títt, Stj. 383; hann sprettr upp hart ok títt, Fms. iv. 173; höggva títt ok hart, i. 45; títt nefndr so and so, Dipl. iv. 13; ótt ok títt, Fms. ii. 322, see óðr II. 2.
Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛏᛁᚦᚱ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero
Abbreviazioni usate:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- n.
- neuter.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- neut.
- neuter.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Opere & Autori citati:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Mart.
- Martinus Saga. (F. III.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Björn
- Biörn Halldórsson.
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)
- Clar.
- Clarus Saga. (G. II.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)