Hljóða

Kamus Bahasa Norse Lama - hljóða

Makna kata Bahasa Norse Lama "hljóða"

Seperti yang ditakrifkan oleh Kamus Bahasa Norse Lama ke Bahasa Inggeris Cleasby & Vigfusson:

Kata Bahasa Norse Lama hljóða boleh bermaksud:hljóða

hljóða
að, [Germ. lauten; Dan. lyde], to sound; hversu hverr stafr hljóðar, Skálda 159, Mar., Bs. ii. passim; rödd hljóðar í hans eyra, Mar.: to run, of speech and writing, eptir því sem letrið hljóðar, Stj. 29; réttarbót er svá hljóðar, a writ which runs thus, Bs. i; whence the phrase, svo hljóðandi, to this effect, as follows.
hljóða
2. to scream with pain, of horror; þeir hljóðuðu og fórnuðu til mín höndunum, Od. x. 255; þeir hljóðuðu afskapliga, xxii. 308: also of a child, see hljóð above; farðu að hugga barnið, það er að hljóða.

Tanda runa yang mungkin dalam Futhark Muda:ᚼᛚᛁᚢᚦᛅ
Runa Futhark Muda digunakan dari abad ke-8 hingga ke-12 di Scandinavia dan penempatan luar pesisir mereka

Singkatan yang digunakan:

Dan.
Danish.
Germ.
German.
m.
masculine.
n.
neuter.

Karya & Pengarang yang disebut:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Od.
Odysseifs-kvæði, prose, 1829.
➞ Lihat semua karya yang disebut dalam kamus

Back