Gæðingr

Norrøn Ordbok - gæðingr

Betydning av det norrøne ordet "gæðingr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet gæðingr kan bety:gæðingr

gæðingr
m., prop. a man of property; among the Norsemen in Orkney and Shetland gæðingr was used synonymously with lendir menn in Norway, landlords, barons, nobles, chiefs; góð gæðings ætt, the nobleman’s fair daughter, Jd. (an Orkney poem); gæðinga-skip, a ship with Orkney chiefs on board, Ann. 232; þetta eru allt Jarla ættir ok gæðinga í Orkneyjum, Orkn. ch. 39; hurfu gæðingar mjök í tvá staði, 178, 380; adding the name of the liege-lord, þeir vóru allir gæðingar Páls jarls, 186; þeir vóru vitrir menn, ok mörgum öðrum gæðingum stefndi hann til sín, 232, 242, 262, 330; stallarar konungs ok aðrir gæðingar, Fms. vi. 442; á konungs borð ok hans gaeðinga, x. 303: ríkisborinna manna ok gæðinga Jezraels-borgar, Stj. 600. 1 Kings xxi. 8 (‘to the elders and nobles’); gæðingar af Galaad, 405. Judges xi. 5 sqq. (‘the elders of Gilead’); gæðingar Gaze-borgar, 418, cp. ‘the lords of the Philistines,’ Judges xvi. 23; eigi gæðingar heldr undirmenn hans ok andligir synir, Mar. 203, passim.
gæðingr
II. mod. a racehorse.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᛅᚦᛁᚾᚴᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

ch.
chapter.
cp.
compare.
m.
masculine.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
mod.
modern.

Siterte verk og forfattere:

Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back