Gæðingr
Norrøn Ordbok - gæðingr
Betydning av det norrøne ordet "gæðingr"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet gæðingr kan bety:gæðingr
- gæðingr
- m., prop. a man of property; among the Norsemen in Orkney and Shetland gæðingr was used synonymously with lendir menn in Norway, landlords, barons, nobles, chiefs; góð gæðings ætt, the nobleman’s fair daughter, Jd. (an Orkney poem); gæðinga-skip, a ship with Orkney chiefs on board, Ann. 232; þetta eru allt Jarla ættir ok gæðinga í Orkneyjum, Orkn. ch. 39; hurfu gæðingar mjök í tvá staði, 178, 380; adding the name of the liege-lord, þeir vóru allir gæðingar Páls jarls, 186; þeir vóru vitrir menn, ok mörgum öðrum gæðingum stefndi hann til sín, 232, 242, 262, 330; stallarar konungs ok aðrir gæðingar, Fms. vi. 442; á konungs borð ok hans gaeðinga, x. 303: ríkisborinna manna ok gæðinga Jezraels-borgar, Stj. 600. 1 Kings xxi. 8 (‘to the elders and nobles’); gæðingar af Galaad, 405. Judges xi. 5 sqq. (‘the elders of Gilead’); gæðingar Gaze-borgar, 418, cp. ‘the lords of the Philistines,’ Judges xvi. 23; eigi gæðingar heldr undirmenn hans ok andligir synir, Mar. 203, passim.
- gæðingr
- II. mod. a racehorse.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᛅᚦᛁᚾᚴᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- ch.
- chapter.
- cp.
- compare.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
- mod.
- modern.
Siterte verk og forfattere:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Jd.
- Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)