Glaðr

Betydning av det norrøne ordet "glaðr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet glaðr kan bety:glaðr

glaðr

1. adj., fem. glöð, neut. glatt, compar. glaðari, superl. glaðastr; [A. S., Engl., Swed., and Dan. glad; it does not occur in Ulf. nor in Germ.; in Hel. gladmod = glad-mood (twice), vide Schmeller; cp. also Lat. laetus]:—glad, gladsome; glaðr ok reifr skyli gumna hverr unz sinn bíðr bana, Hm. 14; ek væra glaðari ef þú værir með hundrað manns, Lv. 80; snotrs manns hjarta verðr sjaldan glatt, Hm. 54; Gunnarr varð g. við þat, Nj. 42; Flosi var allra manna glaðastr ok beztr heim at sækja, most cheerful of all men and the best to visit, 254, cp. Eb. 88, FmS. i. 31; glaðr í máli, vi. 59; hraustr ok g., x. 420; glaðr ok spurall, iv. 82; glaðr, heilhugaðr, vitr, Fagrsk. 14; glöð trú, cheerful faith, Lex. poët.; drekka glaðr inn góða mjöð, Gm. 13; drekka glöð ór gullnum kerum, 7; ok þótti glaðara (pleasanter) at tala við Helgu en vera í starfi með kaupmönnum, Ísl. ii. 212: acc. adverb., taka glaðan á e-u, to take it gladly, FmS. xi. 112; ó-glaðr, sad, moody.

glaðr

II. glad, bright, of the sky, weather; tunglið skein glatt, FaS. iii. 622; veðr glatt, Þjal. 47; þat ljós gaf glaðan veg, BS. ii. 109; eldarnir vóru sumir sem glaðastir, Gísl. 126: of gold, BS. ii. 142: freq. in mod. usage, glaða sólskin, glad sunshine; glaða túnglskin, bright moonshine; loga glatt, to blaze merrily; eldrinn logar þess glaðar, Vídal. i. 145: the phrase, sjá aldregi glaðan dag, never to see a sunny day, be dull and downcast; Glöð, f., pr. name of a bell (cp. Engl. a merry peal), FmS. vi.

glaðr

2. m., poët. a horse, Edda (gl.), Gm. 30, vide Lex. poët.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛅᚦᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger