Hvass

Norrøn Ordbok - hvass

Betydning av det norrøne ordet "hvass"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hvass kan bety:hvass

hvass
adj., hvöss, hvasst, gen. pl. hvassa, Sdm. 20; [the Goth. form is supposed to be hwass, cp. hivassaba, Tit. i. 13, and hwassei = ἀποτομία, Rom. xi. 22; cp. hvessa, hvetja, hvatr, as well as O. H. G. hwassi, which seem to be kindred words]:—pointed, tapering; hvass hjálmr eða kuml, SkS. 167; hvasst niðr sem hæll, id.; með hvössu enni, 170; hvöss vörr, Sturl. ii. (in a verse); hvass hringr, Fms. v. 343; hvass þyrnir, sharp thorns.
hvass
2. sharp, keen, whetted, of edged tools; öngull sá enn hvassi, Niðrst. 3; hvasst vápn, Grett. 137; hvassan kníf, 91; hvasst sverð, Barl. 155; h. hjörr, Fm. 6; odd-hvass, pointed; egg-hvass, q. v.
hvass
II. metaph. of intellect, keen; hvasst næmi, BS. i. 235; hvass í skilningi, 681; hvass í hugskoti. Hom.; hygginn ok hvass, id.
hvass
2. of the eyes or sight; hvöss augu, SkS. 170, Skáld 160, Ó. H. 109, Hkv. 2. 2; hvöss sjón, a keen sight; hvassar sjónir, piercing eyes, Sighvat; hvassir geislar, sharp beams of light, MS. 732. 17.
hvass
3. sharp, acute; hvöss hljóðs grein, a sharp sound, Skálda 175, 179; hvasst hljóð, 160, 169; hvöss samstafa, 175.
hvass
4. of wind, sharp, fresh; hvasst veðr, Eg. 99; veðr var miklu hvassara, 196; hvöss sunnan veðr, Fms. v.i. 310; hvasst andviðri, Eg. 87; hvass byrr, FmS. i. 165; h. útnyrðingr, hann er hvass á sunnan, það er hvasst, hann (the wind) er hvass, etc., passim; hvassir straumar, SkS. 14 new Ed.: neut. hvasst, blowing hard; þeir höfðu hvasst mjök á firðinum, Háv. 26, 42 new Ed.: freq. in mod. usage, æði-hvass, blowing very hard; bál-hvass, blowing a gale (so as to lash the sea into tongues like flame).
hvass
5. sharp fighting, Korm., Hkv. 2. 10, Lex. Poët.; hvassir menn, Fms. v. 137; kveðsk mundu fá honum annan hest, ef nokkurir væri hvassari en sjá, Rd. 298, of a horse.
hvass
6. neut. precisely; ekki hvasst umhyggju-laust, Fms. v.. 204; þat verðr hvasst (precisely) tveir hlutir átjándu álnar, n. G. l. i. 78; þá taka hvárir eigi hvasst (not quite) sjau penninga, 107: in poets, ríða, ganga, sigla, líða, skjóta hvasst, to ride, walk, sail, shoot fast, Lex. Poët.; bita hvassara, to eat heartily, Þkv. 25.
hvass
7. coarse; hvassar hosur, Karl. 363, (rare.)
hvass
COMPDS: hvasseygr, hvassfleygr, hvasskömbóttr, hvassleikr, hvassleitr, hvassliga, hvassligr, hvassnefjaðr, hvassoddaðr, hvassorðr, hvasstenntr, hvassviðri, hvassögnóttr.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛅᛋᛋ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

adj.
adjective.
cp.
compare.
gen.
genitive.
Goth.
Gothic.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
pl.
plural.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
q. v.
quod vide.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
S.
Saga.
etc.
et cetera.
freq.
frequent, frequently.
mod.
modern.
neut.
neuter.
L.
Linnæus.

Siterte verk og forfattere:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Niðrst.
Niðrstigningar Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back