Kvöð

Betydning av det norrøne ordet "kvöð" (eller kvǫð)

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet kvöð kan bety:kvöð

kvöð (kvǫð)

f., gen. kvaðar, pl. kvaðar, mod. kvaðir, [kveðja], a claim, demand, esp. as a law term:

kvöð (kvǫð)

I. a summoning of neighbours (búa-kvöð), Grág. i. 36, 52, ii. 52, passim; the summons was either to be on a man at home (heiman-kvöð and kveðja heiman búa) or in parliament in special cases (þinga-kvöð and kveðja búa á þingi); the latter was the case in the tólptar-kviðr (see kviðr), or in case one or more of the neighbours summoned had died, and it was necessary to make up the roll;—Oddr kveðr heiman búa; … Þat verðr til tíðinda at maðr andask ór kvöðinni, Oddr kveðr annan í staðinn, fara menn nú til þings, … Hefir þú rangt til búit málit, kvatt heiman tíu búa ok er þat lögleysa, áttir þú þat á þingi at göra en eigi í héraði, Band. 5: a body of neighbours, þeir ruddu fjóra búa ór kvöðinni, Nj. 100; vanda skal búa í þinga-kvöð slíkt sem í heiman-kvöð, Grág. i. 142; and réttir eru þeir menn á þingi at kveðja ef þeir eru þar staddir, ef heiman eru réttir í kvöð, id.; sú sök er heiman kvöð fylgir, Grág. i. 130, 142; vera réttr í kvöð, to be duly elected a ‘neighbour,’ Grág.; gagn-kvöð, a counter summons, ii. 102; tólptar-kvöð, Landn. 89.

kvöð (kvǫð)

II. any demand, duty; þótti bændum hann yfrit frekt mæla í kvöðunum. Fms. xi. 225; nú á ek hróðrs of kvöð, a song is due from me, Höfuðl.

kvöð (kvǫð)

2. in mod. usage esp. liability, burden, service, = Germ. frohn-dienst.

kvöð (kvǫð)

COMPDS: kvaðarváttr, kvaðarvætti.

Ortografi: Cleasby & Vigfusson-boken brukte bokstaven ö for å representere den opprinnelige norrøne vokalen ǫ. Derfor kan kvöð mer nøyaktig skrives som kvǫð.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᚢᚢᚦ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger