Meðal

Norrøn Ordbok - meðal

Betydning av det norrøne ordet "meðal"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet meðal kan bety:meðal

meðal: adv. with gen., and á meðal, í meðal:—among, between; á meðal vár, or vár á meðal, among us; á meðal okkar (dual), Bkv. 19; hann settisk niðr á meðal þeirra, Nj. 48; sat þá Þorgerðr meðal brúða, 51; meðal þín ok annarra, 85; meðal Hafrafells ok Króksfjarðar-múla, Gullþ. 3; sumir verða sendir landa meðal, from one land to another, Sks. 54; á meðal anna, Grág. ii. 261; á meðal enna tveggja sömu samhljóða, á meðal enna líkustu greina, Skálda 162: ellipt., mál öll er meðal fóru, Vsp. 30; fannsk þat ekki í tali at þar hefði missætti verit í meðal, Nj. 48; þá gékk Njáll í meðal, N. interceded as peacemaker, 105.

meðal: II. metaph., at hann vili nema litla skynsemd heldr enn önga þá er á meðal verðr ennar meiri (= meðal anna?), i. e. when there is a little leisure from graver matters, Skálda 169 (Thorodd); þat er áðr stendr á meðal ykkar má!s, whatsoever is unsettled between you, Fms. xi. 21.

meðal: B. In a great many compds, denoting what is intermediate, between, in the middle, the average; or ironically, not over-much, middling; or, lastly, with a negative in the reverse sense, see the following:

meðal: I. meðal-auki, a, m. (mod. milligjöf), what is given in the bargain, Ld. 146, Lv. 43. meðal-dagr, m. a day between, Stj. 280: a holy day of second degree, Hom. 142; thus the sixth, the seventh, and from the ninth to the twelfth day of Yule were the middle days, in Easter the second and third day, n. G. l. ii, 358, K. þ. K. 98: the days between the two spring tides at the first and the last quarter of the moon are called meðaldagar, Rb. 444. Meðal-fell, n. Middle-fell, a local name. Meðal-fells-strönd, f., a local name. Meðalfells-strendingar, m. pl. the men of M., Landn., Sturl. meðal-ferð, f. intercession, Orkn. 270. meðalferðar-maðr, m. an intercessor, Stj. 243. meðal-för, f. = meðalferð, Sturl. ii. 141. meðal-ganga, u, f. intercession, Lv. 71, Sturl. iii. 136: coming between, in a bad sense. Fms. ix. 428, v. l.: intervention between parties fighting, Glúm. 382. meðal-gangi, a, m. an intercessor, Mar. 196, Vídal. meðalgöngu-maðr, m. an intercessor, Th. 24, Finnb. 312. meðal-heimr, m. the middle world, the air, between the sky and the earth, poët., Edda (Gl.) meðal-hóf, n. the right meed and measure; in the saying, vandratað er meðalhófið. meðal-kafli, a, m. the ‘middle-piece,’ the haft of a sword between the two hjalt (q. v.), Eg. 378, 379, Fms. i. 15, iv. 38, Sturl. iii. 283. Meðal-land, n. a land lying between two other lands: a local name, Landn. 267, Nj., in the south-east of Icel. meðal-orpning, f., gramm. an interjection, Skálda 180. meðal-pallr, m. the middle benches in the lögrétta, Nj. 190.

meðal: II. average, of extent, quality, in a great many COMPDS: meðal-hestr, -hross, -kýr, -naut, -sauðr, -ær, etc., an average horse, cow, sheep, etc., Grág. i. 504, Jb. 346. meðal-ár, -sumar, -vetr, an average year, summer, winter, B. K. 20, Grág. ii. 326. meðal-lagi, adv., see below, meðal-maðr, m. an average man, in height, strength, or the like, Fms. vii. 101, 239. meðal-spakr, adj. middling-wise, of average intelligence, Hm. meðal-tal, n. an average number; in the phrase, at meðaltali, in the average.

meðal: III. with a preceding negation, emphasising a word of abuse, as no common scoundrel, i. e. a great scoundrel or the like; ekki meðal-atferðarleysi, no common slovenness, Fs. 32: eigi meðal-farbauti, no middling destroyer, Fms. xi. 146: eigi meðal-fjándi, no middling fiend, ii. 74: ekki meðal-fól, i. e. no slight fool, Gísl. 139: þat ætla ek at þú sér eigi meðal-karl vándr, Band. 26 new Ed.: eigi meðal-klækismenn, Ísl. ii. 71: eigi meðal-mann-níðingr, a great nithing, Fær. 216: eigi meðal-níðingr, id., Eb. 230: eigi meðal-orðaskvak, Fæ 219: eigi meðal-skræfa, a great coward, Fms. vi. 34: eigi meðal-skömm, a great disgrace, Fs. 37: eigi meðal-snápr, Eb. 242: eigi meðal-úspektarmaðr, Rd. 259: eigi meðal-úvinr, Finnb. 242: eigi meðal-vesalingr, Þórð. 52: eigi meðal-þræli, Eg. 714:—rarely in a good sense, þat er ekki meðal-sæmd, ‘tis no common honour, it is a great honour, Fb. ii. 196.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛘᛁᚦᛅᛚ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

Meðal (I)

Forkortelser brukt:

adv.: adverb.

ellipt.: elliptical, elliptically.

gen.: genitive.

n.: neuter.

v.: vide.

þ.: þáttr.

i. e.: id est.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

f.: feminine.

gramm.: grammar.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

mod.: modern.

pl.: plural.

poët.: poetically.

q. v.: quod vide.

v. l.: varia lectio.

adj.: adjective.

etc.: et cetera.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

Siterte verk og forfattere:

Bkv.: Brynhildar-kviða. (A. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Lv.: Ljósvetninga Saga. (D. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

Vídal.: Vídalíns-Postilla.

B. K.: Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Jb.: Jóns-bók. (B. III.)

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Rd.: Reykdæla Saga. (D. II.)

Þórð.: Þórðar Saga hreðu. (D. V.)

➞ Se alle verk sitert i ordboken