Megin
Norrøn Ordbok - megin
Betydning av det norrøne ordet "megin"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet megin kan bety:megin
- megin
- n., gen. megins, GS. 22; but else contr. in gen. and dat. megns, megni, see megn; [from mega; Engl. main]:—might, main, strength; kosta megins, GS. 22; þitt varð nú meira megin. Fm. 22; orms megin, 28; hjörs megin, 30; svá at þitt minnkisk megin, Hsm. 21. 1; oddar görva jarli megin, Mkv.; trúa á mátt sinn ok megin, FmS. i. 35; þegar er hann vitkaðisk ok fékk megin sitt, Fb. ii. 389; ok svá sem á leið sóttina minnkadi stórum megin (acc.) hans, FmS. ix. 250; Medi funnu megin hans, MS. 544. 39: ú-megin, a swoon; van-megin, weakness.
- megin
- II. [cp. Engl. mainland], the main, chief part of a thing; allt megin landsins, the main of the land, FmS. x. 184; Jótland er megin Dana-veldis, vi. 53; megin árinnar, the main-stream, Þórð. 11 new Ed.: in a more local sense, máni þat né vissi hvat hann megins átti, the moon knew not his main, his place in heaven, had not his fixed course, Vsp. 5; jarðar-megin, the earth’s main, the wide earth, Hm.; vetrar-megin, the main part of winter, SkS. 59; veðr-megin, ‘weather-main’ the power, but also the ‘airt,’ direction of the weather; hafs-megin, the main, open sea; lands-megin, the mainland. Eg. 50.
- megin
- B. COMPDS: meginafl, meginá, megináss, meginborg, meginbygð, megindómar, megindráttr, megindróttning, megindýrr, meginekkja, meginfjall, meginfjarri, meginfjöldi, meginflokkr, meginflótti, megingjörð, megingóðr, megingóðvætliga, megingrimmr, meginhaf, meginherr, meginhérað, meginhúfr, meginhyggja, meginhöfn, meginkátr, meginland, meginlauss, meginleikr, meginleysi, meginlið, meginligr, meginlítill, meginljótr, meginmeingjarn, meginmerki, meginmildr, meginmörk, meginnjörðr, meginramr, meginrás, meginrúnar, meginsjór, meginskjótr, meginskjöldungr, meginstjarna, meginstormr, meginstraumr, megintíðendi, megintírr, megintrygðir, meginveðr, meginvegr, meginvel, meginverk, meginþing, meginþungr, meginþorf.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛘᛁᚴᛁᚾ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Lignende oppføringer:
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- contr.
- contracted.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- gen.
- genitive.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
Siterte verk og forfattere:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gs.
- Grótta-söngr. (A. II.)
- Hsm.
- Hugsvinns-mál. (A. III.)
- Mkv.
- Málshátta-kvæði. (A. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)