Mikla
Norrøn Ordbok - mikla
Betydning av det norrøne ordet "mikla"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet mikla kan bety:mikla
- mikla
- að, [Ulf. mikiljan = μεγαλύνειν], to make great, magnify, Stj. 64 Fagrsk. 15; ok við fortölur Guðrúnar miklaði Bolli fyrir sér fjándskap allan á hendr Kjartani ok sakir, Ld. 218; hón sagði til þess fé nýtt vera, at menn miklaði sik af. 318; mín önd miklar Dróttinn, Luke i. 46 (Vídal.)
- mikla
- 2. impers., konungr lætr sér mikla, the king wondered, FmS. xi. 428; konungi miklar þat með sjálfum sér, at hinn útlendi skal yfir bera þann er Enskir kalla meistara, 431; hann kvaðsk eigi mundu mikla tillögu við hann ór því er hann hafði til unnit, Band. (MS., begin.); the printed text is corrupt.
- mikla
- II. reflex. to wax; miklask í góðum verkum, Mar.: to wax famous, ef konungr vill miklask af þessu, þá …, Eg. 425; at hann væri miklaðr af þessu verki, Ld. 150; þá miklomk vér allir af, FmS. xi. 21; miklaðr ok tignaðr, SkS. 485.
- mikla
- 2. to pride oneself; en engi maðr miklisk eða stærisk af sinni ætt, Landn. 357 (App.)
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛘᛁᚴᛚᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- Ulf.
- Ulfilas.
- begin.
- beginning.
- impers.
- impersonal.
- n.
- neuter.
- pers.
- person.
- S.
- Saga.
- reflex.
- retlexive.
Siterte verk og forfattere:
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)