Sjaldan
Norrøn Ordbok - sjaldan
Betydning av det norrøne ordet "sjaldan"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet sjaldan kan bety:sjaldan
- sjaldan
- adv., compar. sjaldnar, sjaldnast (but sjaldar, Barl. 96, 100); in mod. proncd. skjaldan, with a non-radical k: [A. S. seldan; Engl. seldom; Germ. selten; Dan. sjelden]:—seldom; mjök S., Am. 78; sem sjaldnar kann henda, FaS. i. 158; þá væri hann sjaldar á tali við þik, Barl. 96; miklu sjaldar enn hann vildi, 100; ef prestr syngr þar sjaldnar, K. Þ. K.; sjaldnar verðr sá heim sóttr er fám görir gott, BS. ii. 98; meira vírðisk þat er sjaldnar verðr = ‘omne ignotum pro mirifico.’ Hom. (St.); það er nýtt sem skjaldan skeðr, a saying (mod.); sem sjaldnast, Hom. (St.); tvá daga í viku it sjaldnasta, at least, Vm. 94; it sjaldnasta á tólf mánudum, at seldomest once a twelvemonth, BS. i. 168; ó-sjaldan, not seldom, Vsp. 26.
- sjaldan
- 2. with the notion of never, not; hann S. sitr er hann slíkt of fregn, Vsp. 30; S. verðr víti vörum, Hm. 6; S. hittir leiðr í lið, 65; S. sút ala, 47; S. bautasteinar …, 71; heldr var ek hæg sjaldan, Am. 95; sjaldan hefi ek aðra haft at skildi fyrir mér, Nj. 8; S. fór svá þá er vel vildi, Ld. 290; sjaldnar myndim vér þess iðrask, þó at vér mæltim fleira en færa, one would seldom have to repent having said too little rather than too much, Hrafn. 9; hafðu þat fram S., never put that forth, Am. 38.
- sjaldan
- COMPDS: sjaldgæfr, sjaldgætr, sjaldheyrðr, sjaldkvæmr, sjaldsénn, sjaldstundum.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛁᛅᛚᛏᛅᚾ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- adv.
- adverb.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- compar.
- comparative.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- proncd.
- pronounced.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)