Spor

Betydning av det norrøne ordet "spor"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

spor

n. [Ulf. spaurds = στάδιον; A. S. spyrd, spor, = a track, footstep; O. H. G. spurt; Germ. spur; Dan. spor; these last having, like the Icel., dropped a d]:—a track, footprint; eptir þetta sté Froði í bergit … til þessa spors mun ek koma hvern dag, ok vita hvat í sporinu er, FaS. i. 63; manns-sporin í snjónum … heim munu liggja spor hans, FS. 41; mátti eigi hrærask ór þeim sporum, BS. i. 357; standa í þeim sporum, Sturl. ii. 63; þeir rekja spor sem hundar, FmS. i. 8; standa í sömum sporum. to stand still, Clem. 32, FaS. i. 63; hann stóð í spori er hann hafði gört sér, Grett. 89: ganga í spor e-m, to go in a man’s footsteps, go behind him, Nj. 26 vist hefir þá vel fram gengit, en þó hefir þú eigi gengit mér í spor, not followed in my steps, 108; hvetja sporit, to quicken one’s steps: spretta úr spori, to question the pace of a rider; fót-spor, q. v.: metaphorical phrases, þótti synir hans vel stíga í spor honum, his sons stepped well in his footprints, were like him, FS. 61; blístra í spor e-m, Korm.; sjá ben markar spjóti spor, Sd.: the phrase, renna blóði í spor, Bkv. 17, referring to a heathen rite of making foster-brotherhood by blending blood in one’s footprints (vestigia sua mutui sanguinis aspersione perfundere, Saxo 12), cp. Gísl., Fbr. S.: at vörmu spori (adverbial), on the warm track, instantly, in return; ‘fote-hot,’ Chaucer; poët. usages, sverða spor, a’sword’s prints’ i. e. wounds, Úlf. 11. 16; eggja spor, an ‘edge-print,’ Lex. poët.: dólg-spor = dólk-spor, dirk-prints., Hkv. 2. 40. spora-drjúgr, adj. fast pacing.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛒᚢᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger