Þing-brekka

Betydning av det norrøne ordet "þing-brekka"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

þing-brekka

u, f. the ‘parliament-brink,’ a law term; at all old places where parliament was held there was a ‘brink’ or high place where the law was read, speeches made, or proclamations and declarations issued to the assembled people (the Tynwald in the Isle of Man is just such a spot), this place was called the ‘thing-brink’ (at the alþing it was called the Lögberg or ‘Hill of laws’); lýsa í þingbrekku, … stefna um í þingbrekku til dóms, Grág. (Kb.) i. 99; ganga í þingbrekku ok nefna vátta, 107 hann skal til segja þrjú vór í þingbrekku, svá at meiri hlutr þing-heyjanda heyri, ii. 158; Egill Skallagrímsson gekk í þingbrekku um daginn eptir … þá stóð Egill upp ok mælti svá …, Eg. 734; þá gengr Glúmr í þingbrekku ok nefnir vátta, Glúm. 387; at þinglausnum í þingbrekku stóð Þorsteinn upp ok mælti, Þorst. Síðu H. 174; leiða í brekku, to lead to the brink or hill of laws, i. e. to proclaim; ef þræli er frelsi gefit ok er hann eigi leiddr í lög eða brekku, Grág. i. 358.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᛁᚾᚴ-ᛒᚱᛁᚴᚴᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger