Þing-há

Norrøn Ordbok - þing-há

Betydning av det norrøne ordet "þing-há"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

þing-há
f. (also spelt þingá; see há):—a þing-district or community, originally a shire having a meeting or parliament of its own, the word is esp. freq. in Norway (in Icel. abbreviated into ‘þing’), Hkr. i. 147; konungr fór í allar þinghár ok kristnaði þar allan lýð, Ó. H. 102; krafði leiðangrs um ena nörðstu þinghá, 198; hann fær ór þinghá sinni sjau tigi manna, Hrafn. 11; á Hálogalandi í enni nyrztu þinghá, Fms. viii. 183; herboð fór á sjau nóttum frá hinum synnzta vita í hina nörztu þ. á Hálogalandi, Fagrsk. 20, D. n. passim; þinghá thus chiefly refers to the old small þing-communities, almost synonymous to fylki. þinghá-maðr, m. = þingheyjandi, Grág. i. 51 (see há).

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᛁᚾᚴ-ᚼᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

esp.
especially.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
þ.
þáttr.

Siterte verk og forfattere:

D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back