Þreyta

Norrøn Ordbok - þreyta

Betydning av det norrøne ordet "þreyta"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet þreyta kan bety:þreyta

þreyta
t, [þraut], to prosecute a case stoutly, to strive, struggle, in a race, task, labour; þreyta leik, rás, kapp-sigling við e-n, to contend in a game, run a race with one, or the like, Edda 34, Fms. vi. 269, 360; þ. á drykkjuna, to contend in drinking, have a drinking-bout, Edda 34; þ. rás, to run a race, id.: þ. e-t með kappmælum, to dispute eagerly, Fms. i. 11; þreyttu þeir þetta með kappmælum þar til er hvárir-tveggju vápnuðusk, vi. 136; er þér þreytið þetta mál svá mjök, vii. 169; meirr þreytti Rútr þat með kappi en með lögum … at þeir þreytti þat ekki með sér, Nj. 31; jarlarnir þreyttu þetta með sér, it came to high words between them, Hkr. i. 87; þ. lög inn e-t, to contend at law, Fms. vii. 132, 135; þeir þreyttu (tried bard) at komask í borgina, Edda; þreya heim, to strive to get home, K. þ. K. 94; ef þú þreytir vel á jarðríki, if thou strivest well in this life, Mar.; þreyta hest sporum, to prick the horse with the spurs, Karl. 92.
þreyta
2. hence in mod. usage, to wear out, exhaust; in old writers it seems not to occur in this sense, except as pass.; öflin þreyttusk, were exhausted, Bret. ch. 4: part., þótt hann sé mjök at þreyttr, sorely tried, Nj. 64.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᚱᛁᚢᛏᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

Forkortelser brukt:

id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
þ.
þáttr.
ch.
chapter.
mod.
modern.
part.
participle.
pass.
passive.

Siterte verk og forfattere:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back