Þýr
Norrøn Ordbok - þýr
Betydning av det norrøne ordet "þýr"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
- þýr
- f., gen. þýjar, dat. þýju, acc. þý; pl. þýjar; the r is a fem. inflexion, as in kýr, sýr; the root is þý, qs. þivi; see þý; [Goth. þjus and þiwi; cp. A. S. þeowian = to serve; Icel. þjó-na, qs. þjov-na, þjónn; as also Germ. dienen]:—a bondwoman; þræll ok þýr, Rm.; þræl eða þý (allit.), man-servant and maid-servant, FmS. iv. 204; þýjar barn, þýjar sonr, a bairn, son of a bondwoman, FaS. i. 495, iii. 434; meðan þú á kvernum kysstir þýjar, Hkv. 1. 35; hvöss eru augu í Hagals þýju (dat.), 2. 2; þræla þrjá tigu, þýjar (acc. pl.) sjau góðar, Am. 93; þýjar ok salkonur, Skv. 3. 45; en um Svanhildi sátu þýjar (nom. pl.), waited on her, Gh. 15; meldr Fróða þýja (gen. pl.), Edda (in a verse).
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚦᚢᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- fem.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- Goth.
- Gothic.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- lit.
- literally.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- pl.
- plural.
- qs.
- quasi.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gh.
- Guðrúnar-hefna. (A. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)