Virðing

Norrøn Ordbok - virðing

Betydning av det norrøne ordet "virðing"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet virðing kan bety:virðing

virðing
f. a valuation, taxing; ef eigi er rétt at virðingu farit, Grág. i. 189; kveðja búa til skiptinga eða virðinga, ii. 342; þau þrjú hundruð er hón átti þar í, eptir góðra manna virðingu, Dipl. iv. 16; at lögligri virðingu, Nj. 103.
virðing
II. metaph. worship, reputation, honour; konungr hét at auka virðing þeirra, Eg. 33, Fms. i. 20; göra e-m þá virðing, to do that honour to one, v. 309; vér skulum halda Páska-dag með allri virðing, K. Á. 154; með mikilli virðing, with great respect, 178; með allri sæmd ok virðing, Bs. i. 123.
virðing
2. opinion, esteem; at minni virðing, to my mind, opinion, Fms. vii. 261; í öllum löndum er sú virðing á, at …, Bs. i. 131; var þat ok v. manna, at …, Ó. H. 232.
virðing
3. plur. rank; völd, léni makt’ ok virðingar, Hallgr.
virðing
COMPDS: virðingarfé, virðingarför, virðingargjarn, virðingarheimboð, virðingarhlutr, virðingarkona, virðingarlauss, virðingarmaðr, virðingamikill, virðingarmunr, virðingarráð, virðingarvænligr, virðingarvænn.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛁᚱᚦᛁᚾᚴ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

f.
feminine.
l.
line.
pl.
plural.
v.
vide.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
plur.
plural.
n.
neuter.

Siterte verk og forfattere:

Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Hallgr.
Hallgrímr Pétrsson.
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back