Á-fang

Słownik staronordyjski - á-fang

Znaczenie staronordyjskiego słowa "á-fang"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo á-fang może oznaczać:á-fang

á-fang
n. (áfangi, m., Grág. i. 433), [fá á, to grasp], a grasping, seizing, laying hands upon, esp. of rough bundling; harm hló mjök mót áfangi manna, Fms. vi. 203; varð hann fyrir miklu spotti ok áfangi, 209.
á-fang
2. a law term, a mulct, fine, incurred by illegal seizure of another man’s goods; ef maðr hleypr á bak hrossi manns úlofat, þat varðar sex aura á., if a man jumps on the back of another man’s horse without leave, that is visited with a fine of six ounces, Grág. i. 432, Gþl. 520; hvatki skip er tekr skal sitt á. gjalda hverr …, á. á maðr á hrossi sínu hvárt er hann ekr eðr ríðr, n. G. l. i. 45; at hann hafi riðit hrossi manns um þrjá bæi … varðar skóggang ok áfanga (where it is used masc. acc. pl.) með, Grág., vide above.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅ-ᚠᛅᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

esp.
especially.
m.
masculine.
n.
neuter.
acc.
accusative.
l.
line.
L.
Linnæus.
masc.
masculine.
pl.
plural.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back