Af-burðr

Słownik staronordyjski - af-burðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "af-burðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo af-burðr może oznaczać:af-burðr

af-burðr
m. (also spelt abb-), odds, balance, bias, success (cp. bera af, to prevail); kvað honum eigi annat vænna til afburðar, in order to get the better of it, Sd. 166; sá hann at engi varð afburðrinn, they fought ‘aequo Marte,’ Sturl. ii. 74; hann ætlaði sér afburð, he meant to keep the odds in his own hand, Ísl. ii. 450; skal nú faraí haustvíking, ok vilda ek, at hon yrði eigi með minnum afburðum, less glorious, Orkn. 464.
af-burðr
II. gen. sing. and pl. afburðar-, a-, freq. used as a prefix in some COMPDS with the notion of gloriously, with distinction. afburðar-digr, adj. very thick, biðr. 24. afburða-fræknligr, adj. very gallant, Ísl. ii. 369. afburðar-járn, n. excellent iron, Fms. x. 173. afburðar-maðr, m. a man of mark, Rb. 316, Orkn. 474, Grett. 133, Finnb. 318. afburðar-mikill, adj. conspicuous, Fms. v. 181. afburðar-skip, n. a fine ship, Fas. iii. 106. afburðar-vel, adv. very well, Hkr. ii. 265, Fms. ix. 515. afburðar-vænn, adj. very fine, Fas. i. 182.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚠ-ᛒᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
adj.
adjective.
adv.
adverb.
freq.
frequent, frequently.
gen.
genitive.
pl.
plural.
sing.
singular.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back