Af-sifja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "af-sifja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

af-sifja

að, [sifjar], a law term, to cut off from one’s ‘sib,’ alienate from one’s family, renounce; gefa má maðr vingjafir at sér lifanda, hest eða yxn, vápn eða þvílíka grfpi, ok afsifjar (Cod. A reads afsitjar, but doubtless wrongly) hann sér þó at sex skynsömum mönnum þyki eigi arfsvik gör við erfingja, Jb. 163, D. N. i. 141, Pál Vidal. p. 84. The word appears to be a Norse law term, and does not occur in the laws of the Icel. Commonwealth, but came into use with the code Jb.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚠ-ᛋᛁᚠᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich