Áma
Słownik staronordyjski - áma
Znaczenie staronordyjskiego słowa "áma"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo áma może oznaczać:áma
- áma
- u, f. (and ámu-sótt, f.) erysipelas, Sturl. ii. 116; in common talk corrupted into heimakona or heimakoma.
- áma
- 2. poët. a giantess, Edda (Gl.); hence the play of words in the saying, gengin er gygr or fæti en harðsperra aptr komin, gone is the giantess (erysipelas), but a worse (sceloturbe) has come after.
- áma
- 3. a tub, awme, Germ. ahm.
- áma
- 4. in Norse mod. dialects the larva is called aama (v. Ivar Aasen); and ámu-maðkr, spelt ánu-maðkr, a kind of maggot, lumbricus terrestris, is probably rightly referred to this. Fél. ix. states that it has this name from its being used to cure erysipelas.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- poët.
- poetically.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fél.
- Félags-rit.
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.