Áma

Słownik staronordyjski - áma

Znaczenie staronordyjskiego słowa "áma"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo áma może oznaczać:áma

áma
u, f. (and ámu-sótt, f.) erysipelas, Sturl. ii. 116; in common talk corrupted into heimakona or heimakoma.
áma
2. poët. a giantess, Edda (Gl.); hence the play of words in the saying, gengin er gygr or fæti en harðsperra aptr komin, gone is the giantess (erysipelas), but a worse (sceloturbe) has come after.
áma
3. a tub, awme, Germ. ahm.
áma
4. in Norse mod. dialects the larva is called aama (v. Ivar Aasen); and ámu-maðkr, spelt ánu-maðkr, a kind of maggot, lumbricus terrestris, is probably rightly referred to this. Fél. ix. states that it has this name from its being used to cure erysipelas.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
l.
line.
poët.
poetically.
Germ.
German.
m.
masculine.
mod.
modern.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fél.
Félags-rit.
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back