Aust-rœnn
Słownik staronordyjski - aust-rœnn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "aust-rœnn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- aust-rœnn
- adj. [Hel. ostroni; A. S. easterne; cp. norrænn, suðrænn], eastern, of the wind; a. gola, eastern breeze, Sturl. iii. 59; vindr, Orkn. (in a verse); viðr, timber from Norway or Scandinavia, Grág. i. 149, the Eistland tymmer of the old Scotch inventories (Jamieson, Suppl. S. v.); Austrænir menn, Norsemen in Iceland, FmS. ix. 276; as a nickname, Eb. 12, and Landn. The name denotes the inhabitants of the Scandinavian continent as opp. to the British Islands and Iceland.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛅᚢᛋᛏ-ᚱᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)