Banda
Słownik staronordyjski - banda
Znaczenie staronordyjskiego słowa "banda"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- banda
- að, [cp. Ulf, bandvian = σημαίνειν and bandva, vexillum; Germ. banner; is probably alien to binda], to make a sign with the hand, esp. in the phrase, b. móti, to drive back sheep or flocks, Háv. 41, FaS. ii. 124, v. l. The chief MSS., however, spell bannaði; the word is at present freq., but only in the above phrase, or gener. to remonstrate slightly against as by waving the hand; v. benda.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᚾᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- esp.
- especially.
- freq.
- frequent, frequently.
- gener.
- generally.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)